Bij het publiceren van boeken over de Tweede Wereldoorlog is timing een belangrijke factor. De jaarlijkse viering van 4 en 5 mei maakt het wel gemakkelijker om beslissingen te nemen. Afgelopen maand verscheen een nieuw loot aan de toch al rijk gevulde boom van boeken over WOII, ‘Noem geen namen’ door historicus Astrid Sy. Sy (ja, van ‘Andere Tijden’) las jaren geleden al over de joodse kinderen die midden in de oorlog uit handen van de Duitse bezetter werden gered....
Ondanks alle superspannende race- en shootergames die je tegenwoordig op de Nintendo kunt spelen moest ik bij het lezen van ‘De geschiedenis van mijn seksualiteit’ terugdenken aan de ouderwetse flipperkast. De stoere spelkast met de flitsende lampjes en de ping-dzjing-poing-geluiden. Ouder dan Tetris, ouder dan Super Mario, maar gelukkig nog steeds niet vergeten. Bij dit romandebuut kun je je voortdurend afvragen wie er nu op de knoppen drukt en wie het balletje is dat door de kast heen en weer...
Moeder en zoon ‘Raaf’ is een rauwe beschrijving van een gemankeerde moeder zoon relatie. In een afstandelijke realistische stijl schetst Roos Vlogman (1992) in haar romandebuut een bijna masochistisch beeld van een beklemmende relatie tussen een moeder en een zoon. De openingszetten in deze kleine roman werken als een proloog of beter als een vooruitwijzing naar het jaar 2008 wanneer Raaf niet meer thuis woont. In acht pagina’s, nee in acht regels (!) maakt de bijna achttienjarige Raaf ons deelgenoot van...
In de facebookgroep Leraren Nederlands kwam ik gisteren de volgende oproep tegen: “Heeft iemand misschien een boekentip voor een 13-jarige jongen die tot op heden alleen nog maar ‘Snelle Jelle’ en Donald Ducks heeft gelezen? Hij gaf aan alle andere boekopdrachten te hebben verzonnen. Hij zit in 2 havo, maar dat vind ik eigenlijk niet zo belangrijk. Ik ben meer op zoek naar een boek in zijn ‘zone van naaste ontwikkeling’ zeg maar .” Nou surf ik wel vaker langs zulke oproepen,...
Wie al eerder kennis maakte met de boeken van Koos Meinderts weet dat het strand en de zee nooit ver weg zijn, en dat geldt ook voor de liefde, maar zeker ook voor de dood. Scroll even door zijn bibliografie en je denkt bij jezelf “Jááá De vuurtoren, en natuurlijk Keizer en De zee zien en… ja óók die en die nog… ”. Meinderts slaagt erin om in vrijwel al zijn boeken-óók die voor jongere kinderen- de dood een heel...