VWO Tag

7 december 2021
By

Wanneer het erom gaat jongens aan het lezen te krijgen heb je vaak allereerst te maken met vooroordelen, maar verder ook met korte termijn oplossingen. “Jongens lezen niet” is dan de allereerste opmerking, een alles platslaande dooddoener. In de oplossingensfeer moet je dan denken aan het vragen naar de bekende weg: "heb je iets over games", "iets over voetbal"? Even recapituleren wat er tot nu zoal is? Voetbal! Gerard van Gemert schreef voor de basisschoolleeftijd een leuke reeks over ‘De voetbalgoden’. Hij...

5 oktober 2021
By

‘Centaur’, het tweede boek van de Amsterdamse dierenarts Chris Polanen, is een harde ode aan zijn moederland, Suriname. Ja hij oordeelt hard over het jonge land maar de liefde kruipt waar hij niet gaan kan. Hoewel hard over de bijna-dictatuur van ‘Baas’, de meest gebruikte naam voor Desi Bouterse, en wellicht nóg harder over de mannen van Suriname, geeft de auteur een prachtig beeld van het podium waarop het verhaal van Gili zich afspeelt. Gili is de jonge springruiter die zich...

4 juni 2021
By

Pratend over boeken vertel ik vaak dat ik vooral boeken lees waarin jongeren figureren. Voorwaarde is dat het aandeel van jongeren in die boeken evident moet zijn en dat het boek een aanvulling op het lezen voor De Lijst moet bieden. De canon hoef ik dus niet aan te prijzen, die staat tóch al in elke mediatheek! Ik kies dan ook voor de verrassingsaanval. Boeken van debutanten of van auteurs die nog (steeds) niet zijn doorgebroken. Boeken van jonge auteurs...

13 april 2021
By

Ondanks alle superspannende race- en shootergames die je tegenwoordig op de Nintendo kunt spelen moest ik bij het lezen van ‘De geschiedenis van mijn seksualiteit’ terugdenken aan de ouderwetse flipperkast. De stoere spelkast met de flitsende lampjes en de ping-dzjing-poing-geluiden. Ouder dan Tetris, ouder dan Super Mario, maar gelukkig nog steeds niet vergeten. Bij dit romandebuut kun je je voortdurend afvragen wie er nu op de knoppen drukt en wie het balletje is dat door de kast heen en weer...

16 maart 2021
By

Moeder en zoon ‘Raaf’ is een rauwe beschrijving van een gemankeerde moeder zoon relatie. In een afstandelijke realistische stijl schetst Roos Vlogman (1992) in haar romandebuut een bijna masochistisch beeld van een beklemmende relatie tussen een moeder en een zoon. De openingszetten in deze kleine roman werken als een proloog of beter als een vooruitwijzing naar het jaar 2008 wanneer Raaf niet meer thuis woont. In acht pagina’s, nee in acht regels (!) maakt de bijna achttienjarige Raaf ons deelgenoot van...