Blog

  Het is natuurlijk geen pretje om de dreiging van teelbalkanker boven je hoofd te hebben hangen, maar dit zwaard van Damokles is voor een auteur als Christophe Vekeman onontkoombaar. Deze auteur zou zijn hoofpersonage in Mensen als ik nooit een vorm van bv. kleine tenenkanker  laten overkomen. Veel te suf! Vekeman schetst zichzelf nl. vrijwel altijd als een lone-wolf, een viriele dertiger of veertiger, een liefhebber van countrymuziek (en bier!), die de hele wereld aankan. Iemand die een gevierd schrijver...

Auteursfoto (z/w) door Oscar van Beest Deprimerend, noch geruststellend kun je Erik Jan Harmens' boek 'Door het licht' niet noemen. Luchtig is het evenmin, ook al is het boek niet dik en zijn de korte hoofdstukken (over het harde leven na een jarenlange alcoholverslaving) ook als losse columns te lezen. Overheerst het donker in 'Hallo muur' uit 2015 (EJH is in dat boek nog steeds verslaafd), in 'Door het licht' schemert het voortdurend. We kijken gelukkig wel door de tunnel naar...

Met de publicatie van zijn artikel ‘De lezende leraar’ in TNTL 2/2018 beoogde Jeroen Dera, docent Moderne Nederlandse Letterkunde aan de Radboud Universiteit, een oproep te doen aan de letterkundig neerlandistiek om meer onderzoek te doen naar literatuuronderwijs. Nu eens niet vanuit de vakdidactiek of sociologie, maar juist vanuit de literatuurwetenschap. Zijn publicatie, vooral gericht aan vakgenoten, werd echter ook opgepikt door literair platform TZUM, en zoals ze daar gewend zijn, stevig aangezet gepresenteerd met de pakkende titel  “Leraren Nederlands...

Afgelopen maandag werden de nominaties voor de nieuwste versie van het ‘Beste Boek voor Jongeren’ bekendgemaakt (criteria: gepubliceerd in 2017, speelt in of raakt aan de belevingswereld van adolescenten, geschikt voor jongeren van 15-18 jaar). En je kunt er de klok op gelijkzetten, ook dit keer was er meteen gedoe over de keuze van de 10 literaire werken. Een paar jaar geleden was er géén zgn. Young Adult (YA) bij, toen tevéél YA, en nu is er maar één boek...

Afgelopen week bezocht ik de jaarlijkse Studiemiddag over Lezen in het VMBO. Thema dit jaar was “Lezen=Maatwerk”. Ik ben er niet elk jaar, want de meeste sprekers ken ik en de inhoud van veel lezingen zijn meestal een bundeling van wat er in de vakbladen/media verschijnt. Maar bij tijd en wijle je netwerk onderhouden is natuurlijk ook belangrijk. Deze editie wilde ik echter zeker de sessie met Aalt Prins over activerende werkvormen bezoeken en van Saskia Kuus een update krijgen...