Afgelopen week bezocht ik de jaarlijkse Studiemiddag over Lezen in het VMBO. Thema dit jaar was “Lezen=Maatwerk”. Ik ben er niet elk jaar, want de meeste sprekers ken ik en de inhoud van veel lezingen zijn meestal een bundeling van wat er in de vakbladen/media verschijnt. Maar bij tijd en wijle je netwerk onderhouden is natuurlijk ook belangrijk. Deze editie wilde ik echter zeker de sessie met Aalt Prins over activerende werkvormen bezoeken en van Saskia Kuus een update krijgen van “Leeskracht”, het leesbevorderingsproject dat de vier grote steden jaren geleden inzetten en zich inmiddels ontwikkelde tot een landelijk toepasbaar instrument .
Bij mijn trainingen en workshops in het land krijg ik vaak de vraag : “Maar hoe dóe ik dat dan, hóe krijg ik mijn leerlingen aan het werk met die boeken?” De vraag naar de activerende werkvormen dus. Aalt Prins, docent jeugdliteratuur aan de Hogeschool van Amsterdam kreeg een krap half uurtje om de bezoekers een paar voorzetjes te geven. Behalve een A4-tje met die voorzetjes nam ik vooral het enthousiasme over ‘het uitgeversspel’ mee.
‘Het Uitgeversspel’
Lees een verhaal/fragment of een boek met de klas. Verdeel de klas in 7 groepen: verfilmer, uitgever, marketingmanager, illustrator, vertaler, amateurpsycholoog, recensieschrijver, andere opties voor rollen zijn bv. boekvlogger, rapper. Globaal luidt de opdracht: stel dat dit verhaal een gloednieuw manuscript is, wat moet elke rol doen om het boek tot een succes te maken? Gebruik 7 tafeltjes, maak 7 groepen. Op een groot vel papier schrijven de leerlingen hun invallen in steekwoorden, kort! Laat ieder groepje aan een opdracht werken en na een tijdje, ca 4 minuten, doordraaien. Je kunt ervoor kiezen 1 leerling te laten zitten aan elke tafel. Die kan dan het eindresultaat presenteren per rol. Het aardige van de spreiding in de rollen is dat elke leerling ergens wel een connectie heeft. Bovendien staat er behoorlijk wat tijdsdruk op, dus vooral spontane invallen worden vastgelegd en… gewaardeerd! En dan natuurlijk de vraag: wordt dat boek uiteindelijk een succes?
Als afsluiting bedacht Stichting Lezen een verhaal van onderzoeksjournalist Anja Vink. Zij werd op een gegeven moment geraakt door de eerlijke, recht-voor-z’n-raap mentaliteit van veel VMBO-leerlingen, stond zelfs eventjes voor de klas (maar dat werd geen succes), en besloot daarna een jaar lang een klas te volgen. Resultaat was het boek “Witte zwanen, zwarte zwanen, de mythe van de zwarte school”, later gevolgd door “Van deze kinderen ga je houden, een schooljaar in klas 1d van een VMBO”. De boeken, of tenminste de titels, zijn jullie wellicht bekend, het enthousiasme voor het VMBO-onderwijs en de liefde voor deze kinderen moet je echter zelf een keer meemaken.
No Comments